Ανοιχτή επικοινωνία

< Πίσω < Πίσω στον σχολικό εκφοβισμό < Πίσω στο ξέσπασμα

Ανοιχτή επικοινωνία

Η επικοινωνία δεν πραγματοποιείται μόνο με λέξεις. Επικοινωνούμε επίσης μη λεκτικά με τη γλώσσα του σώματος (τις εκφράσεις του προσώπου, τη στάση του σώματος, τις χειρονομίες). Επιπλέον, η ένταση, ο τόνος της φωνής επηρεάζει το πώς οι άλλοι αντιλαμβάνονται το μήνυμά μας.

Επίσης, όταν προσπαθείτε να επικοινωνήσετε με επιτυχία, πρέπει να λαμβάνετε υπόψη τις 4 πτυχές ενός μηνύματος (την πληροφορία, τη σχέση, το αίτημα και την αυτο-αποκάλυψη).

Συμπέρασμα: είναι πολύ δύσκολο να μεταδοθεί ένα μήνυμα ακριβώς όπως θέλει να το καταλάβουν ο πομπός (στην προκειμένη περίπτωση η Μαριάμ) και είναι ακόμα πιο δύσκολο ο δέκτης να το αποκωδικοποιήσει με την επιθυμητή σημασία, όπως αποδεικνύεται από την αδυναμία της μητέρας της Μαριάμ να καταλάβει το μήνυμα της κόρης της.

Συνεπώς, είναι σημαντικό να «ανοίξουμε» την επικοινωνία μας. Η ανοιχτή επικοινωνία μάς επιτρέπει να αποδώσουμε τις κρυφές πλευρές ενός μηνύματος πιο άμεσα και να εξασφαλίσουμε έτσι ότι δεν θα υπάρχουν παρεξηγήσεις μεταξύ μας. Μερικές φορές, ακόμα και οι πομποί μπορεί να μην ξέρουν την πραγματική πρόθεση ενός μηνύματος ή μιας συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, τα βρέφη και τα νήπια, που δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, την ψυχική τους κατάσταση και τις ανάγκες τους, συχνά δεν έχουν την ικανότητα να τα εκφράσουν ξεκάθαρα. Επομένως, είναι αναγκαίο οι γονείς ή οι άλλοι ενήλικες να τα ανακαλύψουν από μόνοι τους. (Παραδείγματα: το παιδί είναι άρρωστο ή πεινάει; Πονάει ή απλά είναι κουρασμένο;). Η περίπτωση του 9χρονου κοριτσιού δείχνει ότι δεν γνωρίζει ακριβώς τις ανάγκες της. Έτσι, είναι για εσάς ως γονείς μία πρόκληση να προσπαθήσετε να καταλάβετε τα παιδιά σας. Οι προσπάθειές σας με ανοιχτή επικοινωνία ίσως βοηθήσουν να αποσαφηνίσετε τις κρυμμένες πτυχές του μηνύματός τους.

Πώς θα μπορούσαμε να «ανοίξουμε» την επικοινωνία μας;

Πρώτον: Εκφράστε στα παιδιά σας τι έχετε καταλάβει από την αντίδραση τους. Αποφύγετε να ερμηνεύσετε τον τρόπο που μιλάνε και συμπεριφέρονται. Απλά δώστε την γνώμη σας με βάση αυτά που ακούσατε ή είδατε.

Δεύτερον: Χρειάζεται και εσείς να εκφράσετε ανοιχτά και με ειλικρίνεια τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τις ανάγκες σας και όχι με έμμεσο τρόπο.

Τρίτον: Αφιερώστε αρκετό χρόνο γενικότερα για συζητήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνετε στο παιδί σας: «Είσαι σημαντικός/ή για μένα. Ενδιαφέρομαι για σένα, για τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, τη ζωή σου». Αυτό καλλιεργεί ένα βαθύ αίσθημα αποδοχής και ενισχύει την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας.

Για περισσότερη εξάσκηση στην ανοιχτή επικοινωνία, συνεχίστε την ανάγνωση εδώ!