Физичка писменост и демократско граѓанство

Ние сметаме дека физичката активност за телото претставува она што читањето е за умот.

Следствено, поединците имаат основно право не само да станат писмени во читањето и пишувањето, туку и физички писмени. Физичката писменост е термин што од една страна се однесува на физичката компетентност, мотивација, самодоверба и знаење, а од друга страна на благодарност, како и преземање на одговорност за целните физички активности во текот на нечиј живот. Со други зборови, физичката писменост води до поцелосно разбирање и ценење на физичката активност и лична обврска кон еден тековен, составен дел од нечиј живот.

Импликациите од наставата по физичка писменост кај децата и адолесцентите водат до јадрото на ОДГ/ОЧП. Како што е наведено погоре, физичката писменост ја нагласува индивидуалната одговорност за нечие здравје и благосостојба. Клучниот концепт на одговорност нè прави свесни за последиците од нашите одлуки и избори, без разлика дали ги признаваме или не. Разбирањето на физичката писменост значи да размислиме за нашите навики и да се запрашаме ако се појави потреба. Во едно демократско општество, граѓаните треба да имаат став на морална одговорност, што подразбира „усвојување на промислен и внимателен пристап кон нечии активности и можни последици од тие активности. (повеќе: (Компетенции за демократска култура, p. 42 f). Затоа, стекнувањето физичка писменост е слично на учењето за демократско граѓанство на многу практичен и лично значаен начин.

Сепак, учењето преку искуство бара размислување ако сакаме младите да разберат што прават во однос на физичката писменост или демократското граѓанство. Доаѓањето до идеи преку личното искуство не се одвива автоматски, туку учејќи преку размислување за она што го правиме. Како и во учењето базирано на задачи (види Образование за демократијата, p. 123), учениците се справуваат со предизвици или проблеми, а за да извлечат заклучоци од нивните напори, им треба можност да ги споделат своите искуства и да размислуваат за нив под водство на наставник. Покрај тоа, наставникот треба да ги извести учениците за нивната лична одговорност за нивната благосостојба и дека личната одговорност е клучот за демократско граѓанство. Кога координирате физички активности во вашето училиште, за тоа треба да го известите вашиот персонал дека физички активности вклучуваат размислување за тоа што го правите.

Физичката писменост не е ниту синоним за, ниту е ограничена на предметот физичко образование. Тоа всушност е една од нејзините цели бидејќи физичкото образование низ целиот свет има за цел да образува за доживотно ангажирање во физичка активност за здравје. Покрај тоа, таа може да се стекне на различни начини, вклучително и преку охрабрување, поддршка од родителите, пријатели, наставници, практичари или преку сопствена волја и одлуки на поединецот. Физичката писменост не е училишен предмет. Во училишните рамки, директорите и наставниците го планираат, водат и поддржуваат учеството на ученикот во физички активности кои се намерни, наградувачки и значајни. Сепак, како и во случајот со писменоста, која „не само што вклучува компетентност за читање и пишување, туку ја опфаќа и критичната и ефикасна употреба на овие вештини во животот на луѓето“, физичката писменост вклучува и други аспекти, како што се:• „Чувствителна перцепција во „читањето“ на сите аспекти на животната средина, предвидување на потребите или можностите за движење и соодветно одговарање на нив со интелигенција и имагинација

• добро воспоставено чувство за себе, отелотворено во светот. Заедно со артикулирана интеракција со околината, предизвикува позитивно самопочитување и самодоверба.
• чувствителност и свесност за отелотворена способност, што доведува до течно самоизразување преку невербална комуникација и до перцептивна и емпатична интеракција со другите.
• способност да се идентификуваат и артикулираат основните квалитети кои влијаат на ефективноста на постигнувањата во движењето и разбирање на принципите на отелотворено здравје, во однос на основните аспекти, како што се вежбање, спиење и исхрана “.

Маргарет Вајтхед, Билтен на ICSSPE број 65 I октомври 2013 година, стр. 29 ѓ https://www.icsspe.org/sites/default/files/bulletin65_0.pdf