Познавање и разбирање на различноста во училиште

Направете чекор напред (Активност со компас, изменета за наставници и едукатори)
https://www.coe.int/en/web/compass/take-a-step-forward

• Создадете мирна атмосфера со некоја нежна музика во позадина. Алтернативно, замолете ги учесниците за тишина.
• Поделете ги картичките за улоги по случаен избор, по една на секој учесник. Кажете им да ги чуваат за себе и да не им ги покажуваат на некој друг.
• Поканете ги да седнат (по можност на подот) и да ја прочитаат својата картичка за улога.
• Сега, замолете ги да влезат во улога. Како помош, прочитајте ги следниве прашања, паузирајќи после секое, да им оставите време на луѓето да размислуваат и да направат слика за себе и за нивните животи: Како изгледаше вашето детство? Во каква куќа живеевте? Какви игри игравте? Каква работа работеа вашите родители?
• Ајде да проследиме еден училишен ден: се будам во мојата куќа ……. Цел ден ……. Последно нешто пред да заспијам е да размислувам за мојата иднина, моите надежи, моите стравови…
• Сега, замолете ги луѓето за апсолутна тишина додека се редат еден покрај друг (како на стартна линија).
• Кажете им на учесниците дека ќе прочитате список на ситуации или настани. Секој пат кога ќе можат да одговорат „да“ на изјавата, треба да направат чекор напред. Инаку, тие треба да останат таму каде што се и да не се движат.
• Прочитајте ги ситуациите еден по еден. Паузирајте некое време помеѓу секоја изјава за да им дадете време на луѓето да истапат напред и да ги забележат своите позиции во однос на другите.
• На крајот, поканете ги сите да ги забележат своите конечни позиции. Потоа, дајте им неколку минути да излезат од нивната улога пред да се вклучат во пленарна сесија.
• Разгледувањето може да се води со следниве прашања:
  • Како се чувствуваа луѓето кога одеа напред – или не одеа?
  • За оние што истапуваа честопати, во кој момент почнаа да забележуваат дека другите не се движат толку брзо како нив?
  • Дали некој сметаше дека имало моменти кога нивните основни човекови права биле игнорирани?
  • Колку лесно или тешко беше да се играат различните улоги?
  • Како ја замислиле личноста која ја играле?
  • Може ли луѓето да ги погодат улогите на другите? (Дозволете им на луѓето да ги откријат своите улоги во текот на овој дел од дискусијата)
  • Дали вежбата ја преслика училишната заедница на некој начин? Како?
  • Кои први чекори може да се преземат за решавање на нееднаквостите во училишната заедница?

     

Совети за организаторите

Ако ја правите оваа активност на отворено, проверете дали учесниците можат да ве слушнат, особено ако тоа го правите со голема група! Можеби ќе треба да ги користите вашите ко-организатори за да ги пренесете изјавите.

Во фазата на замислување на почетокот, можно е некои учесници да кажат дека знаат многу малку за животот на личноста што треба да ја глумат. Кажете им, ова навистина не е важно и дека треба да ја користат својата фантазија и да ја одглумат најдобро што можат.

Силата на оваа активност лежи во ефектот на тоа што се гледа растојанието што се зголемува меѓу учесниците, особено на крајот кога треба да има големо растојание помеѓу оние што честопати исчекорувале и оние што не. За да се зголеми ефектот, важно е да ги прилагодите улогите за да ја одразуваат реалноста во сопствениот живот на учесниците. Притоа, бидете сигурни дека ги прилагодувате улогите така што само минимум луѓе можат да прават чекори напред (т.е. да одговорат со „да“). Ова важи и ако имате голема група и ви требаат повеќе улоги.

За време на разгледувањето и евалуацијата, важно е да се истражи како учесниците дознаа за ликот чија улога требаше да ја играат. Дали тоа било преку лично искуство или преку други извори на информации (вести, книги и шеги)? Колку се сигурни дека информациите и сликите што ги имаат од ликовите се доверливи? На овој начин може да се претстави и како функционираат стереотипите и предрасудите.

Работен лист